Od mnogih Ovčarsko-Kablarskih manastira podignutih u 16. veku, u stilu Raške arhitektura, prvobitni oblik sačuvale su samo crkve manastira Svete Trojice i Blagoveštenja.
  Manastir Svete Trojice pod Ovčarom osnovan je, verovatno, u 13. veku. Današnja crkva sagrađena je u drugoj polovini 16. veka. Stari živopis je uglavnom propao.
  Manastir Sretenje nastao je, verovatno, u drugoj polovini 16. veka a prvi put se pominje 1623. godine. Današnju crkvu sa četvorospratnom kulom-zvonikom sazidao je 1818. godine jeromonah Nikifor Maksimović, kasniji episkop Čačanski.
  Manastir Nikolje zabeležen je u turskom popisu 1476-78. godine, a 1489 u njemu je rađena jedna ikona. U 16. i 17. veku često se pominje. Crkva je skromnih dimenzija i čestim prepravkama u mnogome je izgubila prvobitni izgled.
  Manastir Vavedenje potiče, verovatno, iz 13. veka. Po predanju osnovali su ga Sveti Simeon Nemanja i Sveti Sava. Pominje se u popisima od 1528. godine do kraja 16. veka. Manastir je u vreme velike seobe bio zapusteo i obnovljen je 1797. godine.
  Manastir Blagoveštenje pod Kablarom. Prema natpisu iznad vrata crkva je sazidana 1602. godine trudom igumana Nikifora. Crkva je živopisana 1632. godine.
  O manastiru Vaznesenje, koji se nalazi na južnoj padini Ovčara, zna se malo. Manastir postoji u 16. veku. Kasnije je zapusteo. Kada je Vuk Katadžić posetio Vaznesenje 1820. godine manastir je bio u ruševinama. Na starim temeljima obnovljeni su crkva i manastirski konaci.
  Nedaleko od manastira Manasije nalaze se ruševine manastira posvećenog Svetom Jovanu Hrizostomu (Zlatoustom). Nema pouzdanih podataka o ovom manastiru a postoji legenda koja kaže da su Turci manastir porušili do temelja a narod koji je bio na saboru odveli u ropstvo. Mnogi su skočili i udavili se u viru (buku) koji je od tada prozvan Crni.