|
Zadužbina Stefana Nemanje , u kojoj će , nakon silaska s
prestola i primanja monaškog postriga , kao monah Simeon ,
početi svoje monaško podvizavanje ( molitva , duhovno bdenje
, post i samoća ; monaški život). Nakon njegovog odlaska u
Hilandar , brigu o manastiru preuzima na sebe naslednik
prestola , Stefan Prvovenčani. Obzirom da je Nemanja primio
postrig i postao monah Simeon 1196.g. to govori i da je
zidanje manastira do tad i završeno. Po očevoj smrti , a
nakon pomirenja braće Stefana i Vuka , Sava prenosi očeve
mošti u Studenicu. Pod njegovim starešinstvom Studenica
postaje politički , duhovni i kulturni centar tadašnje
Srbije. Za potrebe manastira Sava je napisao TIPIK (pravila
o ponašanju) , gde uvodni deo čini životopis Svetog Simeona
, što se uzima i kao PRVO KNJIŽEVNO DELO kod Srba. Brigu
dalje preuzimaju i potomci , kao njegov unuk kralj Radoslav
, podigavši monumentalnu pripratu ispred Bogorodičinog hrama
1235.g. Dalja sudbina je ista kao i sudbina Srpskog naroda.
U XV veku stradala od Osmanlija , u austro-turskom ratu
stradala od turskih hordi , u XVlll veku od zemljotresa ,
uvek obnavljana i pomagana. Freskoslikarstvo predstavlja do
tad neviđenu novinu , a u srpskom ikonopisanju se oseća
uticaj vekovima , pre svega na kasnije korišćen model tzv
Studeničke Bogorodice. Tu je i freska Vavedenja Presvete
Bogorodice iz 1314.g.(delo Mihaila i Evtihija) svrstana među
najlepša ostvarenja vizantijskog kulturnog prostora s
početka XlV veka. Zatim i ktitorski portret Kralja Milutina
, kao i naravno freska Svetog Simeona Mirotočivog , (freske
su na sajtu- pr.aut.) čije je mošti Sveti Sava sa Hilandara
preneo u Studenicu. |
